Gezien de verschillende facetten van de term “nacht und nebel” waren we er snel over eens dat je met dit thema heel wat kanten uit kan.

 

Onze Germaanse zustertaal wordt niet direct geassocieerd met een “zachte” taal. Laat “Nacht und nebel” daar een uitzondering op zijn. Nacht is voor ieder begrijpelijk als het donkere deel van de dag, begrenst door de schemering. Hoewel nebel een “valse” taalvriend is, kunnen we ons allemaal zowel een mistige nevel als een nevelige mist voorstellen.

​

Onder andere Ann Demeyere en Jan Leysen van de curatorgroep zaten al met hun gedachten in de muzikale jaren ‘80 met “beats of love”. Eén van de bekendste songs van de uitbundige figuur Patrick Marina Nebel met zijn groep – jawel : “Nacht und Nebel.” Dus ook “beats of love” en andere eenvoudige en naïeve nummers van deze groep konden ons inspireren om fotografen en andere kunstenaars op te sommen en te onderzoeken of de vlag de lading wel kan dekken.

​

We meanderden door ieders gedachten. Lies Depraetere ziet de nacht in rustige en stille nuances. Wat donkere en korrelige stillevens kan opleveren. Vernevelingen van nachtelijke activiteiten in groezelige oorden al dan niet met meerdere gelaagdheid zijn dan weer de inspiratiebron van Toon Maes.

​

Als een vorser stortte Luc Depuydt zich op nog meer betekenissen van onze titel en kwam zo op een duistere geschiedeniskant van een niet zo fraaie nacht und nebel.

Zo bleek "Nacht und Nebel" een term uit het beleid dat Hitler in 1941 uitvaardigde, waarin hij toestond dat gevangenen van het verzet in bezet gebied "spoorloos verdwenen zonder verdere informatie.” Op die manier zouden ze in de "nacht en mist" verdwijnen.

​

Met deze expo willen we onze nacht rekken tot alle hoeken van de betekenissen en met nevel bedekken wat niet altijd het zonlicht mag zien.

​

Dit project kwam tot stand met de genereuze steun van

de Cultuurraad van de Stad Harelbeke.